ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ

Η Οστεοπόρωση είναι η νόσος στην οποία τα οστά καθίστανται αδύναμα και μπορούν να σπάσουν (να υποστούν κάταγμα) ακόμα και μετά από μια απλή πτώση. Σε προχωρημένη οστεοπόρωση ακόμα και ο βήχας ή ένα απλό χτύπημα σε έπιπλο μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα. Συνηθέστερες θέσεις καταγμάτων είναι το ισχίο, η σπονδυλική στήλη και ο καρπός.

Στην Ελλάδα 3 στις 10 γυναίκες άνω των 50 ετών πάσχουν από οστεοπόρωση. Επίσης, οι άνδρες ηλικίας άνω των 60 ετών εμφανίζουν οστεοπόρωση, η οποία ωστόσο υποδιαγιγνώσκεται σε μεγαλύτερο βαθμό απ΄ό,τι στις γυναίκες λόγω της εσφαλμένης αντίληψης ότι η Οστεοπόρωση αποτελεί «γυναικεία υπόθεση». Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι περίπου ένας στους πέντε άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών θα υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα στη διάρκεια της ζωής του.

Παρότι η Οστεοπόρωση είναι σοβαρή πάθηση καθώς αποτελεί τη συχνότερη αιτία καταγμάτων, πολλοί ασθενείς αγνοούν ότι πάσχουν από αυτήν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Οστεοπόρωση δεν προκαλεί συμπτώματα παρά μόνο αφότου προκαλέσει κάταγμα.

Επομένως, είναι αναγκαία η προληπτική μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Άνδρες και γυναίκες πρέπει να ελέγχονται για οστεοπόρωση πριν την εμφάνιση ενός κατάγματος, καθώς η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να αποτρέψει τα κατάγματα.

Η οστική μάζα πρέπει να ελέγχεται για πρώτη φορά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και στους άνδρες στην ηλικία των 70 ετών. Ειδικότερα στις γυναίκες, η πρώτη 5ετία μετά την εμμηνόπαυση αποτελεί την πλέον κρίσιμη για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, καθώς σ’ αυτή την περίοδο λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη απώλεια οστού.

Όταν, όμως, υπάρχουν παράγοντες κινδύνου ή πιθανά αίτια δευτεροπαθούς οστεοπόρωσης, ο ειδικός ιατρός θα επισημάνει την αναγκαιότητα διενέργειας ελέγχου σε μικρότερη ηλικία.

Παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση είναι οι εξής:

  • Το χαμηλό βάρος σώματος
  • Το κάπνισμα
  • Το οικογενειακό ιστορικό καταγμάτων ή οστεοπόρωσης
  • Το ατομικό ιστορικό κατάγματος μετά τα 50 έτη

Τα κυριότερα αίτια δευτεροπαθούς οστεοπόρωσης είναι τα εξής:

  • Υπερθυρεοειδισμός
  • Ρευματολογικά νοσήματα
  • Λήψη κορτικοστεροειδών σε μεγάλες δόσεις ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα
  • Αμφοτερόπλευρη ωοθηκεκτομή, φαρμακευτική εμμηνόπαυση, πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια
  • Πρωτοπαθής Υπερπαραθυρεοειδισμός

Κλαίρη – Χαρίκλεια Χρηστάκου, MD, PhD

Ενδοκρινολόγος